Jacek Sobczyński

Bartek Czarkowski

When the party's over: to jest ostatni odcinek Nevermind

NEVERMIND

109 epizodów + kilka odcinków specjalnych – i to by było na tyle. Bartek Czarkowski i Jacek Sobczyński od września 2020 roku co tydzień przeprowadzali was przez historię muzyki z lat 1989-2020. Zaczęli od „Like a Prayer” Madonny, skończyli „Venice Bitch” Lany del Rey. I osobistym pożegnaniem – było emocjonalnie jak nigdy. Zapraszamy na ostatni, dwugodzinny odcinek Nevermind: trochę finałowa kropka, trochę podsumowanie tych trzech lat. Będziemy tęsknić!

#108 To prawie już koniec. Przedostatnie „Nevermind” w historii: dwie godziny, 10 płyt. 

Niestety, czas pomału żegnać się z jedną z najdłużej emitowanych audycji na falach newonce.radio. Bartek Czarkowski i Jacek Sobczyński od września 2020 roku omówili ponad 500 płyt z lat 1989-2020, większość chronologicznie. Została im jeszcze jedna odsłona (na live zapraszamy 8 sierpnia), ale na razie posłuchajcie tej przedostatniej, bo będzie o dwóch takich, którzy w ostatnich latach zdominowali świat soulu, o wspaniałej jak zawsze PJ Harvey, o wyjątkowości Big Thief i Lil Peepie, który odszedł od nas za wcześnie. Posłuchacie epickiego jazzu i emocjonalnego songwritingu, przypomnicie sobie debiut jednego z najważniejszych zjawisk polskiego rapu, dowiecie się, kto był najważniejszym członkiem The XX i który zespół może przyjść słuchaczom jako pierwszy na myśl, gdy ktoś wspomni o tej audycji. I wcale nie chodzi o Nirvanę.



#107 „Astroworld”, czyli ostatni rapowy blockbuster

Pewnie się tego nie spodziewaliście, ale takie sieroty po muzyce gitarowej jak prowadzący Nevermind Bartek Czarkowski i Jacek Sobczyński darzą ostatni album Travisa Scotta miłością pierwszą. Będzie też o trochę niedocenionej, a pięknej płycie Sufjana Stevensa, o Johnie Talabocie, który w 2012 roku rozkochał pitchforkowe audytorium w elektronice, o największym komercyjnym sukcesie Bedoesa oraz Arianie Grande, która dla prowadzących jest trochę enigmą. Dlaczego? Sprawdźcie w podcaście.



#106 Tęsknimy za nocnym Santiago. I Limą. I „ROMANTICPSYCHO”

Czy to najmocniejsze losowanie w historii Nevermind? Bartek i Jacek niczym Ryszard Rembiszewski w Lotto („komora losująca jest pusta, następuje zwolnienie kulek”) wyciągnęli same ikoniczne wydawnictwa. Będzie o blockbusterze Quebo, o triumfalnym powrocie Pezeta, o najsłynniejszej płycie Daft Punk i albumie, którym Tame Impala zmieniła historię, nie tylko własną.



#105 „DAMN.”, Kendrick, znowu ci się udało!

Kolejne Nevermind, kolejne cofanie się w czasie. Do roku 2017, kiedy Kendrick Lamar sprawił, że mieliśmy co słuchać podczas wielkanocnej przerwy (a my, dziennikarze newonce, mieliśmy robotę z recenzjami). Do 2013, roku premiery kto wie czy nie najlepszej płyty w dorobku Sokoła (a już na pewno najbardziej ponurej). Do 2011, kiedy ty, ja i wszyscy nasi znajomi słuchali debiutu SBTRKT-a. I całkiem niedawno, bo do 2020, roku nie tylko pandemii, ale i premier płyt dwóch gigantek popu: Taylor Swift i Miley Cyrus. 



#104 Jak tworzyć, to historię, jak debiutować, to „Art Brutem”

Trzeba było stu czterech odcinków muzycznej podróży po latach 1989-2020, żeby Bartek i Jacek zagrali w końcu coś od PRO8L3MU. Oczywiście, że obaj prowadzący opowiedzą o tym, jak powstał ten album i jak został przyjęty przez słuchaczy; będzie też o pierwszych koncertach Oskara i Steeza, które mocno różniły się od obecnych. Co poza tym? Dyskusja o „Yeezusie”, zachwyty nad wrażliwością FKA twigs i witalnością debiutu Lorde oraz pewien wokalista, którego prowadzący zagral dwukrotnie podczas jednej audycji. Dlaczego? Bo się pomylili. Każdemu się zdarza.



#103 Jak to się stało, że pięć lat temu Polska pokochała Taconafide?

Marzec – singiel. Kwiecień – płyta i koncerty. Przełom czerwca i lipca – finałowy gig na Open'erze. Jakby nie patrzeć, Taconafide regularnie działali przez ledwie kilka miesięcy, ale impakt ich albumu „SOMA 0.5 mg” rezonuje do dziś. Bartek i Jacek starają się wyjaśnić przyczyny tego fenomenu. I nie tylko tego – bo przecież połączenie Mitch and Mitch i Zbigniewa Wodeckiego też zaowocowało czymś, co wykraczało poza muzykę. Poza tym „blond” Franka Oceana oraz debiut Jamesa Blake'a, czyli całkiem zgrabna selekcja ułożyła się specjalnie pod ten odcinek Nevermind.



#102 Kto tu tak mignął? Migosi, bo byli na topie i szybko z niego spadli

Normalnie pewnie przeprosilibyśmy za ten suchar z tytułu, ale z Bartkiem i Jackiem słyszycie się już od ponad stu audycji i wiecie, że ten duet i betonowe żarty to jedność. Bo na pewno jednością nie okazał się collab Jay-Z i Kanye West. Ani przyjaźń Migosów, zwłaszcza po aferze z Saweetie. O ich albumach chłopaki opowiedzą w najnowszym Nevermind, a poza tym, podczas kolejnej podróży po dekadzie 2011-2020, zahaczą o najlepszy album Drake'a, o odrobinę polskiej duchologii i taki jeden super gitarowy album, którego pewnie nie znacie. To teraz poznacie. 



#101 „Narkopop”, czyli jak Jaca trendsetter zmienił polskie rapsy

Najsłynniejsze wydawnictwo Kaza to jest taka płyta, która już zawsze będzie się prowadzącym „Nevermind” kojarzyć z początkami newonce. A „Pleśń” Guziora – z życiem w czasach pandemii. W tym epizodzie do kompletu dorzucamy album, który zrobił z Taylor Swift światową gwiazdę numer jeden, opus magnum Pushy T i wspaniały krążek nieodżałowanej SOPHIE, którego nazwa jest tak skomplikowana, że sorry, ale nie podejmujemy się. To już lepiej posłuchać jego zawartości.

#100 Marzymy o Ameryce, błękitnych jeansach i grach wideo

Kiedy zaczynali, założyli sobie, że program będzie trwał niewiele ponad 30 odcinków – jeden na każdy rok od 1989 do 2021. Ale coś nie wyszło. Teraz Bartek Czarkowski i Jacek Sobczyński świętują jubileuszowy, setny epizod Nevermind! I wylosowali płyty idealnie w swoje gusta: nostalgiczny pop, plażowe granie, smutne gitary i luźny rock pod grilla. Tylko ten Kortez trochę nie pasuje, ale tytuł jego krążka „Bumerang” to w sumie trochę metafora Nevermind, bo oni też wracają jak bumerang do tego, co było kiedyś. I zupełnie niesamowite, ale tym razem nie ma żadnego rapu.

#99 Billie Eilish zamyka imprezę

Czy to najszybsza i najbardziej niespodziewana kariera minionej dekady? W popie – chyba tak. Erupcja popularności Billie Eilish tak zaskoczyła jednego z prowadzących Nevermind, że w 2018 roku nawet nie pofatygował się na jej koncert dla kilkuset osób, bo myślał, że to jakaś nieznana artystka. Na szczęście nie popełnił tego błędu z zespołem Chromatics. Ani z kompozytorem, ukrywającym się pod pseudonimem Floating Points. Co ich łączy? Płyty całej trójki Bartek Czarkowski i Jacek Sobczyński omawiają w kolejnym Nevermind. Do kompletu dochodzą jeszcze Białas i białasy. To nie błąd!



#98 Panie władzo, to są tylko tańce

Tytuł przewrotny, bo tańców w tym epizodzie nie będzie zbyt wiele, no chyba że umiecie pląsać do muzyki artystki ukrywającej się pod pseudonimem Arca. Bartek i Jacek niekoniecznie. Za to przeprowadzą was przez meandry „Trójkąta Warszawskiego” i opowiedzą o koncercie Taco, na którym było 13 osób. Wrócą do rodzinnego domu J.Cole’a, pogadają o nowej fali dziewczyn indie rocka i powspominają koncert, na którym artysta kopulował z podłogą. Śmiechom i zabawie nie było końca!

#96 W oceanie ultranostalgii

…płyną oni, Bartek Czarkowski oraz Jacek Sobczyński. I tak już od prawie trzech lat. Tym razem dotarli do czasów, w których świat dopiero poznawał Franka Oceana. I takich, kiedy bardzo dobrze znał już Drake’a oraz Maca Millera. I jeszcze takich, gdy Błażej Król przeskakiwał z undergroundu do mainstreamu. Piątej płyty nie zdążyli zagrać, ale zrobią to asap, bo wspólnota nostalgii jest silniejsza niż może się wydawać. 



#95 „Nevermind” składa się z ciągłych powtórzeń

Bo co tydzień ci sami prowadzący. Co tydzień grają płyty sprzed lat. I co tydzień jest sporo merytoryki, sporo ciekawostek i sporo sucharów. Tak już mają. A że w tym epizodzie trafił im się solowy debiut Artura Rojka „Składam się z ciągłych powtórzeń”… To nazywamy korelacją idealną. Poza tym w epizodzie pojawił się też dziewięciominutowy hipster-metalowy utwór i jeśli to nie zachęci was do kolejnego „Nevermind”, to Bartek i Jacek już sami nie wiedzą, co. 



#94 „The life of Pablo”, czyli ostatnia wielka płyta Kanye’ego

Kiedy to wydawnictwo w końcu trafiło na streamingi, zastanawialiśmy się, na ile artysta ma prawo dłubać i poprawiać w już skończonym dziele, a na ile nie. Dzisiaj wiemy już, że to był ostatni ważny moment Kanye’ego artysty – zanim zamienił się w szkodliwego człowieka-mema. Ale wtedy było inaczej. A o tym, jak było, opowiedzą Bartek Czarkowski i Jacek Sobczyński w kolejnym odcinku Nevermind poświęconemu najlepszym płytom z lat 2011-2020. Kto obok Ye? Pewien pijany jazzman, pewien miłośnik polskiego popu lat 80. i zespół, którego Bartek był takim trochę dodatkowym członkiem. Opowie wam o tym w podcaście.



Tym razem z duetu Bartek Czarkowski – Jacek Sobczyński płyty do omówienia losował ten drugi. I trafiły mu się tak potężne albumy, że sami zastanawiamy się, czy nie poprosić go o pomoc w typowaniu Lotto. Sami zobaczcie – „Good Kid, M.A.A.D. City” Kendricka Lamara, „Long.Live.A$AP” od Rocky’ego, „Blackstar” Davida Bowie, a na finał mniej znana, ale piękna płyta „Color Theory” Soccer Mommy. Dlatego tym razem nie pięć albumów, ale cztery, bo pogadanie o takich klasykach wymaga czasu. Wy też znajdźcie godzinkę na przesłuchanie tak mocnego odcinka, jaki nie trafił się w dwuipółletniej historii audycji. 



#97 Najlepszy zestaw płyt w historii „Nevermind”

Bitch Don't Kill My Vibe

Lazarus

Royal Screw Up

NEVERMIND to ciut przewrotny tytuł dla audycji o muzyce, która na zawsze jest dla nas ważna. Symbolicznie, od 1989 aż do dziś. Bez podziału na gatunki, rok po roku, Czarkowski i Sobczyński przechodzą przez katalog albumów, których wstyd nie znać!