13 naszych ulubionych koncertów w historii Open'era

Zobacz również:Steez wraca z Audiencją do newonce.radio! My wybieramy nasze ulubione sample w trackach PRO8L3Mu
wiz.jpg

Za chwilę pierwsze ogłoszenia edycji 2019, więc co nam zaszkodzi powspominać. Liczymy, że po tegorocznym Open'erze układ pierwszej trójki mocno się zmieni!

Wiecie, że pierwszy Open'er był w Warszawie? Tak, w 2002 roku zamiast wiatru znad morza widzowie mieli co najwyżej wiatr znad Elektrociepłowni Siekierki; debiutancki Open'er odbywał się na Torze Stegny, a gwiazdą festiwalu (i zarazem jedynym zagranicznym wykonawcą) byli Chemical Brothers. Trochę się przez te lata pozmieniało - dzisiaj trudno wyobrazić sobie początek wakacji bez czterech dni w Gdyni.

Nas ogarnęła nostalgia i w oczekiwaniu na kolejne ogłoszenia przypominamy sobie szczęśliwą 13-tkę najfajniejszych openerowych koncertów ever. Żeby było łatwiej, ograniczyliśmy się tylko do rapu i tzw. czarnych brzmień, chociaż na Open'erze twardo chodzimy na wszystko.

1
13. Drake (2015)
drake.jpg

Był na scenie sam jak palec, a jednak udało mu się porwać tłumy. Drizzy na Open'era przyjechał mocno w tempo, parę miesięcy po wydaniu If You're Reading This, It's Too Late. Co zapamiętaliśmy? Jego brodę, jasne światła i autentyczne uwielbienie dziesiątek tysięcy fanów. Ponadto, w odróżnieniu od grającego parę godzin wcześniej w pełnym słońcu Rocky'ego, pora dnia nie zepsuła mu show.

2
12. Q-Tip (2009)
qtip.jpg

2009 zapamiętamy jako wybitnie niehiphopowy rok na Open'erze - Q-Tip był jedynym klasycznym raperem z zagranicy w zestawie. Zagrał na małej scenie World Stage, dla niewielkiej ilości widzów, ale ruszył absolutnie wszystkich. No ale to był czas promocji jego genialnej płyty The Renaissance - tak dobry materiał bronił się sam. Jeśli dobrze pamiętamy, Q paradował po scenie w dziwacznych, białych skarpetach, ale możemy się mylić.

3
11. Wiz Khalifa (2016)
wiz-1.jpg

Człowiek - show. Od koncertu Wiza nie oczekiwaliśmy muzycznych uniesień, chcieliśmy po prostu dobrze się bawić. A on spełnił te życzenia, był jednocześnie zachwycony i zaskoczony tym, ile osób w kraju, którego pewnie nie kojarzył (ciekawe, czy pamiętał, że był już tu w 2012) znało na pamięć jego teksty. Byli dziennikarze, którzy wątpili i dalej wątpią, czy hip-hop pasuje do openerowej Main Stage. My takich rozkmin nie mamy.

4
10. Kendrick Lamar (2013)
kend.jpg

Pamiętacie, że pod sceną wbrew pozorom nie było zbyt wiele osób? Albo inaczej: nie znalazło się tyle, ile zjawiłoby się teraz. Kendrick był wówczas w trasie promującej Good Kid M.A.A.D. City i naprawdę dał radę, chociaż ci, którzy spodziewali się na scenie wrażliwego poety z getta, musieli zdziwić się mocno skandowanym rapem Lamara. Nie nazwalibyśmy tego gangsterką, ale K.Dot nie pozwalał zapomnieć, że obcujemy z reprezentantem Compton. Najfajniejszy moment? Chyba Money Trees z tym beatem wprost stworzonym do grania live.

5
9. Public Enemy (2012)
public.jpg

Ci 50-latkowie zawstydzili małolatów przede wszystkim swoją kondycją fizyczną - co tam się działo na scenie? Dzikie skoki, śpiewanie razem z widownią po polsku i masa bangerów: He Got Game, Don't Believe The Hype czy Fight The Power (na finał). Koncert krótki, ale superenergetyczny i - pomimo radykalnego przesłania części numerów - mocno wesoły.

6
8. Vince Staples (2016)
vince.jpg

Reprezentant Long Beach grał na Open'erze tego samego dnia, co Wiz Khalifa, ale klimat tych dwóch koncertów różnił się diametralnie; tam duża scena i duże party, tu Alter Stage i zabawa przy mocno surowych beatach. Nam bardziej podobał się Vince - takie duszne, kameralne koncerty (co by mówić, nie przyszło na niego za wiele osób) to coś, co tygrysy lubią najbardziej. Aha, w 2018 roku też zagrał jeden z lepszych koncertów na festiwalu. Człowiek - samograj!

7
7. Dizzee Rascal (2007)
dizzee.jpg

Prehistoria, ale wierzcie nam na słowo: kiedyś Tent Stage była naprawdę malutka, kilkakrotnie mniejsza, niż obecnie. Dizzee'ego wspominamy z ogromnym sentymentem, bo jeszcze zanim sprzedał duszę komercyjnemu diabłu i zaczął bujać się w teledyskach z Shakirą, rozkręcił jeden z najbardziej żywiołowych koncertów w historii Open'era. Ten koncert był taki, jak cały grime: partyzancki (nikt dokładnie nie wiedział, kiedy się rozpocznie, bo Raskit spóźnił się na samolot), niszowy (pod sceną bawiło się ledwie kilkaset osób) i wyciskający z widzów siódme poty.

8
6. D'Angelo (2015)
angelo.jpg

A skoro już mówimy o kameralnych koncertach... Wiadomo, że D'Angelo to nigdy nie był top popularności w Polsce, ale takich pustek pod sceną na samym początku nie spodziewał się nikt, a zwłaszcza organizatorzy, którzy wrzucili go na największą scenę i najlepszą godzinę. Niech żałują ci, którzy czekali wtedy w gastro na koncert Prodigy, bo D'Angelo i The Vanguard zagrali rewelacyjnie - to było soulowo-sensualne szaleństwo na miarę Prince'a, a Michael Eugene Archer może i prowadzał się przez lata niezbyt higienicznie, za to głos na żywo ma po prostu zjawiskowy.

9
5. Jay Z (2008)
jay-z.jpg

Hova był wtedy w fantastycznej formie - kilka dni wcześniej zagrał słynny koncert na Glastonbury, gdzie tyleż pięknie, co błyskotliwie wyśmiał Noela Gallaghera z Oasis. Do Gdyni przyjechał z całą orkiestrą, a wiecie, co mogło się wydarzyć, gdy na Main Stage pojawił się Jay Z otoczony muzykami? Wydarzył się najlepszy koncert tamtej edycji i jeden z najważniejszych momentów w historii całego festiwalu. Tak gra się rap z rozmachem.

10
4. The Roots (2007)
roots.jpg

To była piękna edycja - Rootsi, Rascal, Bjork, LCD Soundsystem i jeszcze jeden zespół, o którym za chwilę. Ekipa z Filadelfii wpadła wówczas do Polski po raz pierwszy i niesiona sławą najlepszego koncertowego składu świata zagrała mistrzowsko. Najbardziej pamiętamy chyba solówki każdego z muzyków (Questlove walił w bębny tak mocno, że wstrząsy mogły być odczuwane nawet na morzu) i człowieka z wielką, kilkunastokilogramową tubą, który hasał po scenie przez bite 90 minut, a do tego potrafił na niej świetnie zagrać.

11
3. Beastie Boys (2007)
beastie.jpg

Zdaniem wielu najlepszy koncert w historii Open'era - my mamy innego faworyta, ale podium dla Beastie Boysów należy się jak nic. Zagrali totalny przekrój przez całą swoją karierę, przejechali od rapu przez instrumentalny crossover jazzu z rockiem, po punka i, o ile pamiętamy, na scenę wjechali w jakimś dziwacznym pojeździe. Jesteśmy za to na sto procent pewni ulewy, która skończyła się chwilę przed ich występem, więc cała widownia stała po kostki w błocie. Dzień później zagrali zresztą jeszcze raz na Tencie - ani przedtem, ani potem żadna zagraniczna gwiazda nie wystąpiła na Open'erze dwukrotnie.

12
2. Kanye West (2006)
kanye.jpg

Możecie być zdziwieni, ale Kanye naprawdę zagrał 12 lat temu na Open'erze, w dodatku zagrał genialnie. Setlista zawierała wszystkie sztosy z College Dropout i Late Registration, ale nam szczególnie utkwiły w pamięci dwa momenty. Pierwszy - gdy skrzypcowy zespół, który towarzyszył mu na żywo, zagrał na swoich instrumentach miks Eleanor Rigby Beatlesów, Crazy duetu Gnarls Barkley oraz, na finał, Bitter Sweet Symphony The Verve. Drugi - gdy Yeezy, ku zdziwieniu widowni i swoich muzyków, na 10 minut zniknął za sceną. Prawdziwych powodów nigdy nie poznamy, choć chodziły plotki, że Ye po prostu musiał skorzystać na dłużej z toalety.

13
1. Prince (2011)
prince.jpg

Możecie się z nami nie zgodzić, ale to był najlepszy koncert w historii Open'era. Podobno Prince był z gatunku artystów raczej kłopotliwych, czego zresztą nie ukrywał nawet Mikołaj Ziółkowski, opowiadający na antenie Trójki o tym, jak trudne było przekonanie Księcia, by zagrał w Polsce. Organizatorzy drżeli do ostatnich chwil, ale jak już Prince wyszedł, to nie było czego zbierać. Ponad dwie godziny wspaniałego muzycznie, zapierającego dech w piersiach show, w którym Prince nie tylko sięgał po hity (to, co zrobił z finałem Purple Rain do dziś śni się nam po nocach), ale i kawałki mniej znane, choć piękne (Sometimes It Snows in April). 30 numerów, ponad dwie godziny grania, a i tak te 60 tysięcy ludzi nie chciało go wypuścić ze sceny. Wiadomo, że był dziwakiem, jakich mało, ale był też artystą światowego formatu - nie wahamy się powiedzieć, że widzieliśmy na żywo gościa z top10 historii muzyki. Tym bardziej żałujemy, że te chwile się już nie powtórzą.

Cześć! Daj znaka, co sądzisz o tym artykule!

Staramy się tworzyć coraz lepsze treści. Twoja opinia będzie dla nas bardzo pomocna.

Podziel się lub zapisz
Różne pokolenia, ta sama zajawka. Piszemy dla was o wszystkich odcieniach popkultury. Robimy to dobrze.