Kinematografia wymaga poświęceń – oto 8 największych aktorskich metamorfoz

Fassbender słynie z niesamowitych ról, ale w długometrażowym debiucie Steve’a McQueena posunął się o krok za daleko. Film opowiada losy odsiadujących wyrok członków IRA, którzy walczą o zmianę statusu przestępców na więźniów politycznych. W odpowiedzi na bezczynność władz więzienia bohater grany przez Fassbendera rozpoczyna strajk głodowy. Aktor schudł do roli Bobby’ego Sandsa około 25 kilogramów – początkowa dieta wynosiła 900 kilokalorii dziennie i była połączona z intensywnymi ćwiczeniami. W krytycznym momencie ważył 60 kilogramów przy wzroście 183 centymetrów. Mimo że trzymał się ścisłego planu, prowadzonego pod obserwacją lekarza, znajdował się na granicy realnego wygłodzenia i wyczerpania.

Jamie Foxx dla roli genialnego niewidomego muzyka zdecydował się na noszenie specjalnych soczewek blokujących światło. Przez pierwsze dwa tygodnie aktor miewał częste ataki paniki – Wyobraź sobie, że musisz mieć zamknięte oczy przez 14 godzin dziennie. To wyrok. Jakby tego było mało, Foxx schudł na potrzeby roli 15 kilogramów.

Trudno tu się zdecydować się na najlepszą przemianę, będą zatem trzy. Robert De Niro dla roli w Przylądku strachu specjalnie spiłował sobie zęby (doprowadzenie ich później do pierwotnego stanu kosztowało fortunę), a w kultowym Wściekłym byku do roli boksera przytył 30 kilogramów. Ale jego najbardziej niezapomniana rola to oczywiście ta w Taksówkarzu. De Niro przez okrągły miesiąc, 12 godzin dziennie, jeździł incognito po Nowym Jorku taksówką. Podobno aktor tak został w roli, że w przerwach od kręcenia dalej woził nieznajomych. Mało tego, stworzył nawet portret psychologiczny swojego bohatera i bazując na jego profesji, wymyślił mu specyficzny, lekko skrzywiony chód.

Wybitna rola zmarłego na AIDS Rona Woodroofa sprawiła, że wygląd McConaugheya uległ całkowitej transformacji. Proces rozpoczął się cztery miesiące przed startem zdjęć. Konieczna była zmiana żywienia i, tym samym, ciągłe tłumienie głodu; podobno aktor bezustannie ssał kostki lodu. Pod opieką lekarzy udało mu się zrzucić ponad 23 kilogramy – w scenach końcowych, rozgrywających się w szpitalu, jego waga dochodziła nawet do sześćdziesiątki. Wzrost i wynik jest co prawda zbliżony do wyczerpanego Fassbendera, ale Matthew podobno radził sobie ze skutkami drakońskiej diety dużo lepiej, twierdził nawet, że jego umysł pracował wtedy bardziej wydajnie.

Dla roli w filmie Alejandro Gonzaleza Inarritu aktor musiał przekroczyć granicę wytrzymałości. W wywiadzie dla Wired Leo stwierdził, że może wymienić 30-40 sekwencji w filmie, które były najtrudniejszymi wyzwaniami w jego życiu. Spanie wewnątrz martwego konia, kilkunastokrotne wchodzenie i wychodzenie z zamarzniętej rzeki na potrzeby jednego ujęcia, dieta opierająca się na tym, co znalazł w lesie (korzenie, surowa wątroba bizona) oraz ciągłe balansowanie na granicy hipotermii to tylko niektóre z nich. No ale na Oscara trzeba sobie zapracować.

Po lewej stronie Christian Bale. Po prawej - też Christian Bale. Hollywoodzki gwiazdor jest spadkobiercą tradycji Roberta De Niro, więc chudnięcie i tycie do kolejnych ról nie jest dla niego przeszkodą. Pracując nad Mechanikiem, Bale ważył jedynie 56 kilogramów, by następnie solidnie przypakować do roli Batmana i w rok podbić wagę o 30 kg. W American Hustle ważył koło 90 kg, ale tu mięśnie musiały być zasłonięte przez fałdy tłuszczu.

Chyba największy specjalista od ekstremalnych przygotowań do ról w Hollywood. Podczas prac nad Moją lewą stopą (grał tam cierpiącego na porażenie mózgowe pisarza i malarza) nie schodził z wózka inwalidzkiego - ekipa musiała nawet wnosić go w nim do samochodu - i nauczył się malować lewą stopą. Przed zdjęciami filmu W imię ojca, gdzie wcielił się w postać człowieka skazanego za udział w zamachach bombowych, spędził trzy dni w areszcie bez jedzenia. Z kolei przed rozpoczęciem produkcji Lincolna Day-Lewis postanowił nauczyć mówić się tak, jak jego bohater. Niestety był pewien problem - na świecie nie ma żadnego nagrania głosu Abrahama Lincolna. Dla chcącego nic trudnego - Day-Lewis pojechał w miejsce zamieszkania prezydenta i nagrywał głosy setek tubylców, żeby później stworzyć unikalny akcent, który być może brzmiał tak, jak u Lincolna.

Przykład pokazujący, że transformacja nie musi być tylko fizyczna - więcej, kto absolutnie wkręci się w graną przez siebie postać, temu nieprędko będzie powrócić do normalnego życia. A tak właśnie stało się z Javierem Bardemem. Jako współproducent filmu Kochając Pabla, nienawidząc Escobara musiał najpierw chodzić przed ponad rok po potencjalnych sponsorach i namawiać ich, żeby wyłożyli kasę na historię narkotykowego barona. Później kompletnie zwariował na punkcie Escobara i przeczytał absolutnie wszystko, co tylko o nim napisano. Nauczył się poruszać i mówić jak on, przytył kilkadziesiąt kilo, a nawet zaczął dostrzegać powiązania pomiędzy nim a gangsterem. Wiesz, dlaczego Pablo tak lubił hipopotamy? Bo były takie jak on. Wyglądały przyjacielsko, ale tylko czekały, żeby cię pożreć. I ja to odkryłem - chwalił się w rozmowie z E! Bardem.