Europejskie miasto kultury, co krok awantury - nawijał w 2002 roku Popek na debiutanckiej płycie Firmy. I choć ten akurat bit z albumu Z dedykacją dla ulicy był dosyć klasyczny, to krakowska reprezentacja JP również ma swoje zasługi na polu łączenia syntetycznych, klubowo brzmiących bitów z hardym, podwórkowym rapem. Polu, które właśnie szturmem bierze ekipa Ćpaj Stajl.
Wpuszczony do sieci miesiąc temu mixtape LATO W GHETTCIE 2018 powoli zyskuje miano podziemnego klasyka. Skąd wzięła się ta ostra jak maczeta, krakowska załoga? Nikt nie opisze tego lepiej niż oni sami. W numerze PRAWDZIWA HISTORIA ĆPAJSTAJLU cała historia tego za moment już kultowego składu znajduje swoje ujście w słowach: Wpadałem by stworzyć nutę i rym / Miałem tylko jeden bit, jeden tekst o chuj wie czym i ruchy, które wyćwiczyłem przed lustrem / Chciałem nagrać hit w mig, rozkurw jak blitzkrieg / Ziomek oddał mi majka za litr, za komputer zapłaciłem skunem / Ruszyłem z tym gównem, zrobiłem demo piorunem / Jest brudny jak seks za działkę z ćpunem / Czekałem z debiutem z 5 lat na pewno / Zaćpałem się kurewsko, głos mi zmieniło zielsko. A w naszej pamięci - poza równie zwichniętą jak fascynującą stylówą obu MCs - pozostaje jeden z najgrubszych wersów tego roku, domykająca refren linijka - …i idziesz do trumny jakbyś wpuścił za kółko Otylię.
Pośród wielu raperów pojawiających się w trackliście wspomnianego mixtape'u można znaleźć takie ksywki, jak Gruber i Sabot z Wysokiego Lotu czy kojarzeni przez nas z undergroundowych poszukiwań Kony, Załaz czy Chińczyk. Ale wśród licznych pseudonimów - takich jak MłodyGad600, Last Dens czy Pinkiepie - zorientować się równie trudno jak w tym, kto jest w Hewrze i jakie nosi on liczne aliasy. Skojarzenie z tą warszawską czeredą nie jest tu zresztą przypadkowe, bo krakowiacy - podobnie jak stołeczni elchapos - świetnie łapią balans pomiędzy luźnym żartem i groźną powagą, dotkliwym realizmem i przećpaną psychodelą, nową szkołą i starymi zasadami.
Dawna stolica Polaków od lat ma spore dokonania w kwestii łączenia zwichniętych, syntetycznych dźwięków z osiedlowym rapem. Przykładów można szukać w dyskografiach takich składów, jak Intoksynator, Firma czy Wysoki Lot, a także w basowym, klubowym środowisku skupionym wokół PZG, Dubsknita, CLN’a 3000 czy od dawien dawna bujającego się z nimi Wuzeta. Do czasu powstania - powiązanego z Ćpaj Stajlem - Ufocore’u rzadko kiedy takie crossy przybierały tak harde, podwórkowe rezultaty jak na wspomnianym mixtejpie LATO W GHETTCIE 2018. Przez nieco ponad pół godziny jego trwania wszystko się zgadza. Od dalekich od kopiowania generycznych, amerykańskich type bitów, doprawionych gitarami i na wskroś muzycznych instrumentali, przez nośne, zapadające w pamięć refreny, aż po ostre, uliczne teksty, w których osiedlowy realizm splata się z ulotną poezją, a wszystkich punchline’ów padających na tym krążku nie sposób wymienić w tak krótkim tekście. Bo trudno się nie zgodzić z reprezentantami Ćpaj Stajlu w tym, że: gdyby u nas były klamki, nie istniałoby pojęcie przyrost naturalny, a takie zwrotki, jak wyśpiewane na auto-tune: Miałem sen, że mam dziewczynę i synka / Obudził mnie kanar, ja nie pamiętam nazwiska / „Jedziemy na pętlę” / O kurwa, jak to brzmi / Wyważam z buta drzwi, tutaj nie ma czym oddychać! należą do najbardziej obrazowych przykładów betonowej liryki, jakie wydała na świat rodzima scena rapowa. Lato już - niestety - minęło, ale w gettcie i na naszych głośnikach wciąż trwa. A wy wpadajcie na te bloki i w te bramy, zanim się zrobi na nich tłum, bo - jak nawija Sabot - można tutaj spotkać dość ciekawych ludzi, którzy sami podchodzą do ciebie i pytają się „skąd jesteś” / Są bardzo troskliwi, bo pytają jeszcze czy „masz jakiś problem”.