Można dziś nie być fanem Bundesligi, ale kto w latach dziewięćdziesiątych interesował się futbolem, dla tego prawdopodobnie liga niemiecka była pierwszą zagraniczną, z jaką miał kontakt. Przypominamy polskich bohaterów tamtych lat.
Bundesliga była pierwszą ligą zagraniczną, do której Polacy zaczęli masowo wyjeżdżać. W latach dziewięćdziesiątych grało ich tam jednocześnie nawet po kilkunastu. Nierzadko odgrywali znaczące role w silnych niemieckich zespołach. Wraz z nimi wędrowało zainteresowanie polskich fanów, którzy poprzez telewizję satelitarną mieli możliwość oglądania zagranicznych meczów. Stacje telewizyjne typu DSF, programy piłkarskie z "Ran" na czele, to wspomnienie całego pokolenia polskich kibiców, które dorastało w latach dziewięćdziesiątych. Po latach można uznać, że kilku zawodników zapracowało na status kultowych. Wspominamy najważniejsze polskie postacie tamtej dekady w lidze niemieckiej.
Andrzej Buncol
Do dziś jeden z najważniejszych polskich piłkarzy, który kiedykolwiek występował na niemieckich boiskach. W Bundeslidze grał już od połowy lat osiemdziesiątych, gdy został piłkarzem FC Homburg. Po sukcesach w Bayerze Leverkusen przez kilka sezonów występował jeszcze w Fortunie Duesseldorf. Łącznie w lidze niemieckiej uzbierał sto osiemdziesiąt pięć występów. Po zakończeniu kariery pozostał w Niemczech i dziś pracuje z młodzieżą w Bayerze Leverkusen.
Waldemar Matysik
Brązowy medalista mistrzostw świata z 1982 roku. Do Niemiec przeniósł się z ligi francuskiej, w której występował w AJ Auxerre. W 1990 roku został zawodnikiem silnego wówczas Hamburgera SV. Przez trzy sezony był jego podstawowym piłkarzem. W Bundeslidze uzbierał blisko sto występów. Później grał jeszcze na szczeblu drugiej ligi w barwach Wuppertaler SV oraz Rot-Weiss Essen. Po zakończeniu kariery pozostał w Niemczech i był trenerem klubów z niższych lig.
Jan Furtok
Do czasów Roberta Lewandowskiego nie było skuteczniejszego Polaka w lidze niemieckiej. Były gracz GKS-u Katowice zrobił w Bundeslidze prawdziwą karierę. Wyjechał do Hamburgera SV w 1988 roku. Występował tam przez aż pięć sezonów. Najlepsze w jego wykonaniu były rozgrywki w latach 1990/91, gdy zdobył aż dwadzieścia bramek. Przez dwa sezony występował jeszcze w Eintrachcie Frankfurt. Łącznie w Niemczech wystąpił w blisko dwustu meczach i strzelił pięćdziesiąt dziewięć goli.
Tomasz Hajto
Piłkarz z młodszego pokolenia od wcześniej wymienionych. Do Niemiec wyjechał w 1997 roku po transferze z Górnika Zabrze. W Duisburgu dał się poznać jako twardy i nieustępliwy obrońca, który zbierał sporo żółtych kartek i nie unikał dyskusji z sędziami oraz rywalami. Przez trzy sezony występował w Duisburgu, cały czas będąc podstawowym zawodnikiem. W 2000 roku doceniło go Schalke 04, płacąc za niego siedemset pięćdziesiąt tysięcy euro. Tam Hajto odniósł największe sukcesy w karierze.
Tomasz Wałdoch
W Schalke stworzył rozpoznawalny polski duet obrońców z Hajtą. Przeszedł podobną drogę, bo do Niemiec też wyjechał z Zabrza. W 1994 roku przeniósł się do VfL Bochum. Grał tam aż przez pięć sezonów, nie oddając na dłużej miejsca w podstawowym składzie. W 1999 roku został zawodnikiem Schalke, gdzie przeżył najlepsze czasy. Był kapitanem drużyny, a jego koszulka do dziś wisi w honorowym miejscu stadionu w Gelsenkirchen. Obecnie Wałdoch jest asystentem trenera rezerw Schalke.
Andrzej Juskowiak
Pierwsze zagraniczne kroki stawiał w Sportingu Lizbona, później grał jeszcze w Olympiakosie Pireus. Do Bundesligi trafił dopiero mając dwadzieścia sześć lat. W Borussii Moenchengladbach grał przez dwa sezony regularnie, ale nie podbił Nadrenii. W 1998 roku przeniósł się do Wolfsburga, który chwilę wcześniej po raz pierwszy awansował do Bundesligi. Polak został jego pierwszą wielką gwiazdą. Przez trzy sezony z rzędu zdobywał dwucyfrową liczbę bramek, pomagając klubowi Volkswagena ugruntować pozycję w elicie. Już w XXI wieku Juskowiak grał jeszcze w Bundeslidze w barwach Energie Chociebuż. Tylko trzech zawodników w historii klubu strzeliło dla VfL więcej goli niż Juskowiak.
Andrzej Rudy
Kojarzony przede wszystkim z występami w Ajaksie Amsterdam, ale w Niemczech też zapisał całkiem udaną kartę. Za granicę wyjechał, bo podczas zgrupowania reprezentacji nielegalnie został na zachodzie. Od 1989 roku zaczął grać w barwach 1. FC Koeln. Jego piłkarzem był aż do 1995 roku. W barwach słynnego klubu zagrał w najwyższej lidze ponad sto trzydzieści razy. Potem trafił na rok do drugoligowego VfL Bochum, skąd ruszył do Beneluksu. Po karierze wrócił do Niemiec, gdzie mieszka do dziś.
Sławomir Majak
Pierwszą styczność z niemiecką piłką miał w sezonie 1995/96, gdy występował w 2. Bundeslidze w barwach Hannoveru 96. Na krótko wrócił do Polski, by w 1996 roku awansować z Widzewem Łódź do Ligi Mistrzów. Po sezonie znów wyjechał. Tym razem już do Bundesligi. Z Hansą Rostock spędził w najwyższej lidze cztery sezony. We wszystkich był podstawowym piłkarzem, zbierając ponad sto występów. Później grał jeszcze na Cyprze, zanim w 2004 roku na stałe wrócił do Polski.