Michał Gutka

Trzy punkty na sześć możliwych w Lidze Mistrzów i dziewięć z osiemnastu w Premier League – tak prezentuje się dorobek Liverpoolu przed pierwszym w tym sezonie momentem na złapanie oddechu. Dokładnie połowa dorobku, jaki mogła zgromadzić do tej pory drużyna Jürgena Kloppa to zdobycz, która z pewnością rozczarowuje, a tym bardziej, jeśli do tego dołożymy sposób gry Liverpoolu i to, jak traci bramki. A i tak mogło być gorzej, gdyby nie Joel Matip.

Kameruńczyk we wtorkowy wieczór uratował zwycięstwo dla The Reds, strzelając z Ajaxem gola w 89. minucie, przez co kamień znów mógł spaść z serca Kloppowi i wszystkim fanom. Dla wicemistrzów Anglii to był ostatni mecz przed wydłużoną przerwą, bo są jednym z tych klubów Premier League, które przez miesiąc nie zagrają ligowego spotkania. Liverpool pauzował, jak wszyscy, w minionej kolejce z uwagi na żałobę po śmierci królowej Elżbiety II. Nie zagra też w ramach ósmej kolejki, bo mecz z Chelsea trzeba było przełożyć przed zbliżającym się pogrzebem brytyjskiej monarchini. Następny mecz czeka ich więc dopiero 1 października.

To sprawia, że można podjąć się analizy tego, jak do tej pory spisywał się Liverpool. Dłuższy oddech pozwala spojrzeć na sytuację z większego dystansu, bo do tej pory można było odnieść wrażenie, że ten zespół jest rozchwiany od ściany do ściany. Było jednak widać pewne wybijające się problemy i w trakcie trzech tygodni przerwy Klopp razem ze swoim sztabem będą mieli ręce pełne roboty. Ale w meczu z Ajaxem dało się odczuć poprawę.

Do tej pory Klopp narzekał najczęściej na sytuację kadrową. Słabe występy tłumaczył tym, że wielu zawodników się leczy i już samo wejście w sezon było z tego powodu utrudnione. Plaga kontuzji dotknęła pomocników do tego stopnia, że niemiecki menedżer przyznał, że zabrakło mu wyobraźni i niepotrzebnie zwlekał z transferem gracza na tę pozycję. To rzadki obrazek, a jeszcze rzadszym jest sprowadzanie piłkarzy w deadline day. Klopp jednak ugiął się i wypożyczył Arthura Melo. 

Jak do tej pory urazy leczą lub leczyli Jordan Henderson, Naby Keita, Fabinho, Thiago, Curtis Jones i Alex Oxlade-Chamberlain, a na innych pozycjach Diogo Jota, Ibrahima Konate, Kostas Tsimikas czy Joel Matip. Teraz do listy dołączył Andy Robertson. Po drodze było też zawieszenie Darwina Nuneza za czerwoną kartkę. Klopp miał więc powody do narzekania i sami zawodnicy też tłumaczyli, że poprzedni sezon, w trakcie którego zagrali wszystkie możliwe mecze, docierając do finału każdych rozgrywek, w jakich brali udział, odcisnął swoje piętno.

Można więc powiedzieć, że Klopp nie miał jeszcze okazji, by w tym sezonie skorzystać z kadry w pełni sił. To wciąż się nie zmieni, choć wydłużona przerwa powinna tu pomóc, ale już w meczu z Ajaxem widać było, jak wiele wnieść mogą ci, na których czeka Klopp. Nie byłoby tej wygranej, gdyby nie trójka zawodników z grona wymienionego wcześniej. Owszem, to Mohamed Salah zdobył pierwszą bramkę, ale wśród bohaterów tego spotkania większość kibiców wskazałaby Jotę, Thiago i Matipa.

Ostatni strzelił w końcówce gola na wagę zwycięstwa, a pierwszy asystował przy trafieniu Salaha. Thiago z kolei pokazał, że jest w tej drużynie niezbędny. Klopp, z uwagi na absencje w środku pola, dużo zmieniał w tej formacji i prawie w każdym meczu wychodził innym tercetem. I o ile Harvey Elliott czy Fabio Carvalho pokazali, że drzemie w nich ogromny potencjał i są realnymi opcjami dla Niemca, tak widać było na tle niektórych rywali, że to jeszcze 19-latkowie.

Wskakujący w miejsce a to Thiago, a to następnie Hendersona James Milner to również wartościowy członek kadry, jednak w swoim 21. sezonie w Premier League nie może być już zawodnikiem podstawowego składu. Szczególnie, jeśli jego energia i zaangażowanie idą całkowicie w gwizdek i nie ma z niego pożytku w grze ofensywnej. Thiago daje Liverpoolowi największą kontrolę, a poza tym świetnie współpracuje z Fabinho.

Thiago zakończył wtorkowy mecz z najwyższą liczbą podań w drużynie (62), które zagrywał z 90-procentową skutecznością. Dobrze również grał w odbiorze i gdy jest na boisku razem z Fabinho, żaden nie musi wykonywać całej brudnej roboty, tylko obaj dzielą się zadaniami. Widać wyraźnie, że taki duet musi być osią zespołu Kloppa, a pytanie brzmi jedynie, kogo dołożył w pomocy jako trzeciego. I wydaje się, że po pierwszych tygodniach sezonu odpowiedź powinna brzmieć: Elliotta.

Swoje zrobił też Matip, nie tylko za sprawą zwycięskiego gola. To on jest najpewniejszym partnerem Virgila van Dijka na środku obrony, a patrząc na postawę Holendra w tym sezonie, nie będzie przesadą nazywanie Matipa liderem defensywy. Na przestrzeni tego kalendarzowego roku Kameruńczyk gra po prostu lepiej. Jest pewny przy wyprowadzeniu piłki, świetnie się ustawia i wprowadza znacznie mniej chaosu niż chociażby Joe Gomez. 

Powrót Matipa jest kluczowy, bo wokół obrony narosło dużo znaków zapytania. Liverpool w tym sezonie ma wyraźne problemy z typową dla siebie energiczną grą. Gdy nie działa pressing, to wysoko ustawiona defensywa prosi się o kłopoty, co widać było nie tylko w Lidze Mistrzów przeciwko Napoli (1:4), ale i w ligowych spotkaniach z Crystal Palace (1:1) i Newcastle (2:1) u siebie. Klopp narzekał, że jego graczom brakuje doskoku w środku pola, stąd narażanie się na szybkie akcje rywali i tę tezę popierają liczby.

W poprzednim sezonie Liverpool wykonywał średnio w każdym meczu prawie 45 pressingów w atakowanej tercji, co było najwyższym wynikiem w Premier League. W obcnych rozgrywkach ta średnia spadła do 33, co daje ósme miejsce w stawce. Skuteczność tych pressingów paradoksalnie wzrosła (z 32,3 do 39 procent), jednak sumarycznie to i tak daje mniej udanych tego typu akcji w każdym spotkaniu.

Na tym cierpi zarówno atak, który nie kreuje tylu okazji po odbiorach blisko bramki rywala, ale przede wszystkim defensywa. Kiedy rywale Liverpoolu mają większy komfort, mogą sprawniej przeprowadzać swoje akcje i wrzucać piłki za plecy obrońców. W poprzednim sezonie znakiem firmowym The Reds było łapanie na spalonym, co zrobili 144 razy w Premier League – drugi pod tym względem Manchester City miał o 50 takich akcji mniej. W tym ta organizacja się pogorszyła. 

To dlatego zwycięstwo z Ajaxem i zbliżająca się przerwa są dla Kloppa tak ważne. Niemiec przez ostatnie tygodnie często mówił o tym, że wraz ze swoimi zawodnikami odbył szereg szczerych rozmów, a po przegranej w Neapolu rozkładał ręce, twierdząc, że Liverpool musi się przedefiniować. Mimo wszystko trudno wyobrazić sobie, by nagle drużyna radykalnie zmieniła sposób gry.

Poprawić trzeba skuteczność. Motywem powtarzającym się w wielu dotychczasowych spotkaniach było to, że The Reds tworzyli sobie więcej sytuacji od przeciwnika, ale rzadko to potwierdzali. Udało się to zrobić w spektakularny sposób przeciwko Bournemouth (9:0), ale już z Newcastle i Ajaxem dopiero późno strzelane gole zapewniały zwycięstwa. Według modelu expected goals, Liverpool był gorszy od swoich rywali tylko w meczach z Manchesterem United (1:2) oraz Napoli (1:4). Z pozostałych sześciu wygrał jednak tylko połowę.

Pomóc powinna też lepsza gra w obronie. Może i The Reds nie dopuszczają do wielu sytuacji, ale i tak to wystarcza przeciwnikom do zdobywania bramek. Ajax oddał tylko trzy strzały, a i tak strzelił gola. W lidze Fulham strzeliło dwa, oddając dziewięć strzałów (trzy celne), Crystal Palace też miało trzy celne próby i zdobyło jedną bramkę, Newcastle potrzebowało dwóch celnych uderzeń, by strzelić The Reds gola, a większą liczbę strzałów ekipa z Anfield przyjęła tylko przeciwko Napoli, MU i Evertonowi. Pod względem liczby okazji dla rywali, Liverpool nadal ma jedną z lepszych formacji obronnych w Premier League. Gorzej, że tak niewiele potrzeba, by strzelić mu gola.

Zwycięstwo z Ajaxem przed trzema tygodniami odpoczynku jest więc bardzo istotne. Dodatkowy czas pozwoli dojść do zdrowia kilku rekonwalescentom, a i nastroje są lepsze niż po zeszłotygodniowym laniu od Napoli. Wydaje się bowiem, że poza wszystkim kwestiami sportowymi, Liverpool wyglądał na drużynę zmęczoną psychicznie. Nawet po piłkarzach widać było rezygnację i brak pewności siebie, gdy mecze nie układały się po ich myśli. Gole na wagę zwycięstwa w końcówkach meczów z Newcastle czy Ajaxem pokazują, że to nadal jest odporna drużyna, ale chyba za często w ostatnich miesiącach musiała polgać na zrywach i odrabiać straty, by nie odbiło się to na jej grze na dłuższym dystansie.

Klopp twardo stąpa po ziemi. Mówił po pokonaniu Ajaxu, że nikt nie zamierza z tego powodu odlatywać do chmur, ale zauważył, że w końcu Liverpool zaprezentował odpowiednią jakość, zaangażowanie, agresję w grze bez piłki i był lepiej zorganizowany. Jeżeli będzie mógł korzystać z całej kadry, to jego drużynę stać jeszcze na to, by odrobić straty z początku sezonu. Niemiec musi jednak zrobić wszystko, by po powrocie w październiku The Reds byli bardziej stabilni z meczu na mecz. Ajax dał jego drużynie ulgę, ale to wciąż jest jeszcze etap wylizywania ran.

Liverpool vs Ajax - UEFA Champions League

Jędrzej Święcicki

Premier League wstrzymana, Chelsea stawia na Grahama Pottera

Box2Box

W związku ze śmiercią królowej Elżbiety II i żałobą w Wielkiej Brytanii, miniona kolejka Premier League została przełożona. Nie brakuje jednak głosów, że to była niewłaściwa decyzja, szczególnie, że następna też jest pod znakiem zapytania. Mimo tego jest o czym rozmawiać. Thomas Tuchel nie jest już menedżerem Chelsea i zastąpił go Graham Potter. Ponadto odpowiadamy na Wasze pytania. Na Box2Box zapraszają Michał Gutka i Jędrzej Święcicki.

Thiago - Liverpool

Mecz z Ajaxem (2:1) był dla Liverpoolu ostatnim przed prawie trzytygodniową przerwą. To dobry moment, by szerzej przeanalizować sytuację drużyny. Wygrana w końcówce znów maskuje pewne mankamenty, choć kibice mają powody do optymizmu. Nie tylko z uwagi na wyszarpane trzy punkty.

Oddech przed wymuszoną przerwą. Liverpool liże rany po słabym rozpoczęciu sezonu

Podziel się lub zapisz

Komentarze 0

Polecane