Oto 6 filmów, które powinniście zobaczyć, jeśli nie możecie otrząsnąć się po Jokerze

Droga od introwersji do przemocy, relacje z matką, cień dramatycznego dzieciństwa - na wielu poziomach Todd Phillips wydaje się niejako follow-upować opowieść Lynne Ramsay o facecie od mokrej roboty. Przez pewien czas mówiło się, że rola w You Were Never Really Here może przynieść Joaquinowi Phoenixowi upragnionego Oscara. Dzisiaj wiadomo, że była to dopiero rozgrzewka.

Zestawienie Jokera z klasykiem Martina Scorsese z miejsca stało się bardzo popularne. Nic dziwnego, ponieważ Arthur Fleck to antybohater bliźniaczy do Travisa Bickle'a, a Nowy Jork z Taksówkarza jest właściwie Nowym Jorkiem, który zagrał Gotham. No i mamy tutaj jeszcze symboliczny link w postaci Roberta De Niro. W jednym z niedawnych wywiadów 76-letni aktor sam przyznał, że jego rola w Jokerze jest powiązana z Taxi Driverem i The King Of Comedy z 1982 roku.

Nie byłoby Jokera, gdyby wiele lat wcześniej Christopher Nolan nie nadał komiksowym bohaterom psychologicznej głębi i nie zrobił z Batmana mrocznej, wielkomiejskiej baśni w The Dark Knight Trilogy. Jokera Joaquina Phoenixa nie byłoby natomiast bez Heatha Ledgera, który w 2008 roku odważnie zerwał z tradycją burtonowsko-nicholsonowską. Ledgerowi zostaje zresztą teraz oddany zasłużony hołd i jest to jedna z najbardziej poruszających i spektakularnych scen u Phillipsa.

Na pewne pokrewieństwo między Repulsion i Jokerem zwrócił już uwagę Jacek w przytoczonym wcześniej tekście. - Napisalibyśmy, że to najlepszy film w historii kina komiksowego, problem jest jednak taki, że Jokerowi bliżej do Polańskiego czy Scorsese aniżeli braci Russo [...] To ponura jak noc, przygnębiająca historia człowieka, który nie może poradzić sobie z kłodami, jakie świat rzuca mu pod nogi, i stopniowo, jak bohaterowie Taksówkarza Scorsesego czy Wstrętu Polańskiego, popada w obłęd - pisał przed tygodniem. Todda Phillipsa jeszcze nie było na świecie, kiedy polski reżyser zgarniał nagrodę na festiwalu w Berlinie za przytłaczającą fabułę o kobiecie, którą zaburzenia psychiczne popychają do zbrodni.

Mówi się, że cierpliwość ma swoje granice i o tym - w telegraficznym skrócie - opowiada właśnie Joel Schumacher w Falling Down. Otwierająca scena pokazuje uwięzionego w korku Michaela Douglasa, który dociera do swojego punktu granicznego i wybiega z samochodu... Upadek jest o frustracji i zgubnym wpływie cywilizacji na jednostkę; o tym, że równowaga psychiczna nie jest dana raz na zawsze, a źródła przemocy czy terroru nie są odizolowane od uwarunkowań społecznych.

Bohater przyparty do ściany, zaburzenia w postrzeganiu rzeczywistości, antykapitalistyczny charakter filmu i jego moralnie szemrany wydźwięk... Coś wam to przypomina? Edward Norton u Finchera jest z pewnością mniej ekstrawagancki niż Joaquin Phoenix u Phillipsa, a sam Joker to z kolei znacznie mniej rozrywkowe czy sensacyjne kino niż Fight Club, ale punktów stycznych między tymi dwoma obrazami można znaleźć bardzo wiele.