Wyciekła pierwotna wersja My Beautiful Dark Twisted Fantasy. Czym różni się od tej, którą znamy? Sprawdziliśmy to

Pierwsza rzecz, która rzuca się w oczy, gdy odpalamy jakikolwiek album – liczba numerów, ich tytuły i ewentualne featuringi. Sam układ kawałków z wersji dla Hype’a Williamsa nieco różni się od finalnego krążka. Tutaj oryginał:

1. Dark Fantasy
2. Gorgeous
3. Power
4. All Of The Lights (Interlude)
5. All Of The Lights
6. Monster
7. So Appaled
8. Devil In a New Dress
9. Runaway
10. Hell of a Life
11. Blame Game
12. Lost In The World
13. Who Will Survive In America
14. See Me Now (wersja deluxe)

A tutaj pierwowzór:

1. Hell of a Life
2. Dark Fantasy
3. Power
4. Chain Heavy
5. Ghetto University
6. That’s My Bitch
7. Runaway
8. Lost In The World
9. Gorgeous
10. Monster
11. Holding Me Back
12. Devil In a New Dress
13. The Joy
14. So Appauled
15. Blame Game
16. Sweat On My Face

Nowe kawałki? Brak All Of The Lights? Nie do końca.

Pozmieniana kolejność tracków to dopiero początek. Wersja MBDTF dla Hype’a Williamsa zdaje się nie zawierać numeru All Of The Lights – jednego z najbardziej reprezentatywnych z całego albumu, do którego klip wyreżyserował przecież sam Williams. Kawałek miał po prostu zmieniony tytuł – pierwotnie nazywał się Ghetto University. Z wyraźnych różnic w trackliście zauważymy też nowe numery – The Joy i Chain Heavy. Nowe tylko z pozoru – oba zostały wypuszczone jako luźne single w ramach akcji GOOD Fridays, a The Joy znalazło się dodatkowo jako bonus track na Watch The Throne.

Dwa kolejne kawałki – Sweat On My Face i Holding Me Back to… instrumentale. Ten pierwszy jest autorstwa producenta S1, czym sam pochwalił się na swoim Instagramie. Zdradził też, że oryginalnie w kawałku miał się zjawić… Mos Def.

Dochodzimy do jednego z najważniejszych aspektów – liczba featów na pierwotnej wersji albumu różni się znacząco od tego, co dostaliśmy na prawdziwym My Beautiful Dark Twisted Fantasy. Tu powodów może być kilka – albo zaplanowani artyści nie dosłali jeszcze wówczas swoich zwrotek, albo Kanye stwierdził, że musi uzupełnić luki, zapraszając innych do gościnnego udziału. Wypunktujemy wszystkie zmiany:

• Brak zwrotki Raekwona na Gorgeous
• Brak Rihanny na All Of The Lights, co uderza chyba najbardziej
• Nicki Minaj nie pojawia się w intrze do Dark Fantasy
• Jay Z nie rapuje na Monster, za to jego część przejął Kanye
• RZA, Swizz Beatz i Jay Z nie pojawiają się na So Appaled
• Nie ma Ricka Rossa na Devil in a New Dress
• Brak też Johna Legenda w Blame Game

Oprócz wszystkich wymienionych wcześniej różnic są momenty, w których Kanye nawija nieco inne teksty, albo nie nawija ich w ogóle – po prostu mrucząc lub podśpiewując niewyraźne słowa. Wymienianie wszystkich linijek, które są inne od oryginału, mijałoby się z celem – w większości mamy tu do czynienia ze zmianami konkretnych słów albo ucięciem danego tekstu. To nie wszystko. Wersja MBDTF dla Hype’a Williamsa jest bardziej surowa: brak miksu i masteru w wielu momentach, robocze, poglądowe wokale Kanye.

Czy warto zatem znaleźć w sieci ten zamknięty przed 10 lat plik i przesłuchać tę nieoszlifowaną wersję jednego z najdoskonalszych albumów Westa?

Jeśli jesteście niedzielnymi słuchaczami Ye – niekoniecznie. Ale jeśli jaracie się tym, co robi, to tak, jak najbardziej. Wszystko przez to, że wyłapując niuanse w tekstach, niedociągnięcia wokalne, słuchając parszywego miksu i porównując to z finalną wersją My Beautiful Dark Twisted Fantasy, będziecie w stanie odrobinę bardziej zrozumieć, jak wygląda proces twórczy tego pięknego umysłu. Próba wejścia w głowę Kanye a.d. 2010, co okazuje się inspirującą przygodą. Ale teraz wracamy do naszej ulubionej wersji krążka.