gruby mielzky

W refrenie kawałka z płyty „Do Wesela Się Zagoi” padają słowa „Moje życie to rap” i o tym właśnie jest ta rozmowa. Nie zabrakło jednak także tematu kontrowersji związanych z club2020.

Z tym materiałem – poniekąd spin-offem clubu – jest jak z kopaniem piłki w towarzystwie trzydziestokilkuletnich kumpli. Czyli w zasadzie joga bonito, ale też znać, że życie nikogo nie oszczędzało.

Ścisły mainstream i drugi obieg; czołówka OLiS-u i hidden treasures... Przyglądamy się hip-hopowym wydawnictwom z rodzimej sceny, które na początku roku zrobiły na nas największe wrażenie.

Zwariowany misz-masz, który nie ma prawa się udać? Gruba przesada jak gwiazdorski skład Paris Saint Germain? Recenzujemy „club2020”.

Mielzky to zdrajca, bo ma wielkie jajca.

Miły ATZ jest właściwie kimś w rodzaju Leonarda Zeliga. Z tą różnicą, że na swój osobliwy sposób pozostaje wiarygodny i spójny we wszystkich rolach.

Kto jest mistrzem gadki, a kto – jazzu, elektroniki i hałasu? Muzyczne podsumowania wkraczają w decydującą fazę.

Tekst sponsorowany