Seria, w ramach której Konrad Tułak (@nghtlou), fotograf i reżyser teledysków zadaje 12 pytań artystom. Pytania się nie zmieniają – zmieniają się goście, bo co dwa tygodnie o swoich pracach opowiadają rzeźbiarze, malarze, graficy, fotografowie, projektanci i szeroko pojęci twórcy wizualni. Tym razem na pytania nghtlou odpowiedział Janek Wilczak.
Jaką techniką została wykonana praca?
Jest to model 3D wyrzeźbiony i wyrenderowany w Blenderze, który następnie delikatnie podkręciłem w Photoshopie.
Czego byś nie miał wykonując tę pracę inną techniką?
Myślę, że największą zaletą grafiki 3D jest totalna dowolność, nie musisz przejmować się kosztami materiałów, konstrukcją i skalą obiektu. Podoba mi się ten pełen luz, który pozwala tworzyć na maksa pojechane rzeczy.
Ile czasu trwał proces powstawania pracy?
Godzinkę? Może dwie.
Czy jest jakaś ciekawa anegdota dotycząca procesu powstawania tej pracy?
Rzadko kiedy zaczynam pracę z jakimś konkretnym pomysłem w głowie. W tym przypadku też tak było, rezultat jest więc totalną improwizacją i efektem jechania na twórczej zajawce.
Co było najtrudniejsze w procesie?
Czekanie aż komputer skończy renderować obraz.
W jakiej emocji tworzyłeś tę pracę?
Na totalnym luzie.
Co zmieniła w tobie ta praca?
Dała mi masę frajdy z samego tworzenia.
Czego nie chciałbyś usłyszeć od odbiorcy patrzącego na tę pracę?
Doszukiwania się poważnego przekazu.
Kim jesteś w tej pracy? Gdzie możemy cię dostrzec?
Myślę, że przede wszystkim w tym dziwnym blobowatym cielsku, lubię robić takie rzeczy.
Co w tej pracy jest dla Ciebie a co dla odbiorcy?
Dla mnie był fajny proces, a dla odbiorcy jest efekt.
Jak określiłbyś tę pracę jednym słowem?
Świr.
Czy uważasz, że to jedna z twoich najlepszych prac?
Tak.