Całymi latami narzekaliśmy na niedobór nagrań od Pezeta. Raz zapowiadał EP-kę z Auerem, innym razem twierdził, że wyda jeszcze pożegnalny longplay, ale z rzadka dostawaliśmy jedynie pojedyncze utwory. Ostatnio ewidentnie podkręcił tempo, dlatego kilka dni po premierze piosenki Kartel przypominamy jego największe niealbumowe osiągnięcia.
5. Droga
Z tymi reklamowymi numerami Pezeta bywało różnie; pamiętacie jeszcze Sprite Born to RFRSH? Tylko nowy Sprite jest tak orzeźwiający? Ludzie, trzymajcie nas. Piosenka nagrana na potrzeby serialu Kropla Prawdy - Angel’s Share Ballantine’s to jednak zupełnie inna historia. Warszawski raper może nawijać po raz setnym o tym samym, wracać do tych samych wspomnień i wybebeszać się z tych samych emocji – a wciąż być wysoko jak pan Paweł Jumper. Droga to współpraca Pezeta i Auera na miarę naszych czasów.
4. Nie muszę wracać
Wkrótce po wydaniu Radio Pezet. Produkcja Sidney Polak, na potrzeby projektu Reebok Classic Trax, Pezet połączył siły z Jimkiem, który nie był jeszcze wtedy Jimkiem od Hip-Hop History Orchestrated i bestsellerowej współpracy z Miuoshem – tylko synem Krzesimira Dębskiego i zwycięzca konkursu na remiks kawałka Beyonce. Nie Muszę Wracać stanowiło naprawdę przyjemną odmianę. W przeciwieństwie do zwyczajowej psychodramy – Paweł Kapliński zadowolony jak Jerzy Mordel sławił swój dorobek i kulturę miejską. Na wysokości wersów Powiem Ci coś, mordo, tak by ci utkwiło w głowie/Jeśli ktoś coś spieprzył, to na bank był tamten drugi człowiek - nawet zaśmialiśmy.
3. Ostatni track
- Ostatni track to kawałek, w którym wylewam swoje żale i frustracje dotyczące branży i odbiorców. To kawałek o tym całym wkurzeniu na brak możliwości i skostniałe struktury przemysłu fonograficznego oraz złości na bezrefleksyjnych odbiorców. Bycie częścią tego powoduje, że naprawdę mam czasami nadzieję, że nie będę musiał tego więcej robić – opowiadał Pezet przy okazji premiery winylowej edycji tego singla, wydanej nakładem Koka Beast i JuNouMi. Ostatni track ukazał się w okolicach trzydziestych trzecich urodzin artysty i chyba faktycznie trzeba mieć tyle lat na karku i swoje przeżyć, żeby móc pozwolić sobie na nagranie testamentu artystycznego o tak dużym ciężarze gatunkowym i wypaść przy tym wiarygodnie.
2. Co jest ze mną nie tak
- Propozycja nagrania czegoś na potrzeby Kampera pojawiła się w momencie, gdy byłem mentalnie nastawiony na to, że nie wracam do muzyki – mówił Pezet Bartkowi Strowskiemu w wywiadzie dla Gazeta.pl. - Wracając do filmu, widzę w nim nie tylko siebie, ale i moich znajomych, nasze pokolenie. Mamy podobne problemy jak bohaterowie. Główny wątek filmu to rozpadający się związek Kampera i Mani, którzy nie potrafią ze sobą żyć. To jest bardzo aktualne dla młodych ludzi. Może nie jest to jakaś bardzo odkrywcza fabuła, ale moim zdaniem w tym tkwi jej piękno – dodawał.
Sokół rapował w Spier*alaj: I chyba każdy kiedyś ma to przeżyć. Nie każdy jednak potrafi ubrać to w sztukę, jak Pezet i Czarny w tym progresywnym, rozdzierająco smutnym bangerze, stanowiącym follow-up do Niedopowiedzeń.
1. Niedpowiedzenia
Kultowe płyty mają to do siebie, że tworzą przestrzeń do mitologizowania. Po latach niemożliwym staje się już ich realna ocena. Dzisiaj można więc przyjąć, że Muzyka klasyczna i Muzyka Poważna wielkimi albumami są, i po prostu zamknąć temat. Zaryzykujemy jednak stwierdzenie, że Pezet nigdy nie był tak dobry, jak w ciągu tych kilku lat po premierze ostatniego albumu, gdy pod ciężarem życia, poważnych kłopotów ze zdrowiem i problemów osobistych nagrał Ostatni Track i później Co jest ze mną nie tak oraz właśnie Niedopowiedzenia. W Mini wykładach o maxi sprawach Leszek Kołakowski pisał: prawie cała literatura, prawie cała poezja, prawie cała sztuka wyrosły z ludzkiego bólu; w niebie chyba sztuki nie ma. Tutaj macie to jak na dłoni.