Ludzie, ja jeszcze żyję! Dziesięć dawnych gwiazd, które w 2022 roku wciąż grają w piłkę 

Kiedy w 1999 roku debiutował w Bayernie Monachium, w zespole z Bawarii grali jeszcze Oliver Kahn, Stefan Effenberg, a na ławce siedział Ottmar Hitzfeld. To jest tak odległa epoka, że czasem można odnieść wrażenie, iż Santa Cruz zatrzymał czas.

W sierpniu skończy 41 lat i właśnie podpisał umowę z paragwajskim Club Libertad, gdzie spotka 38-letniego Oscara Cardozo, byłego gracza Benfiki. Co więcej, Santa Cruz cały czas jest wysokiej w formie. Jeszcze dwa lata temu potrafił strzelić cztery gole w klasyku Olimpia - Cerro Porteno. Zdobył mistrzostwo i koronę króla strzelców. Nawet w 2021 roku odhaczył Puchar Paragwaju, wkraczając w piątą dekadę życia. Karierę ma zakończyć po tym sezonie.

Ostatnio duński Midtylland opublikował dwa zjawiskowe zdjęcia. Na pierwszym można było zaobserwować ojca z dzieckiem, na drugim to dziecko przerosło ojca o głowę i zostało jego agentem. Evander umieścił 37-letniego Vagnera Love'a w Danii.

Dla Brazylijczyka jest to dziesiąty klub w karierze. Najlepsze lata przeżywał w CSKA Moskwa, gdzie w 250 meczach strzelił 124 bramki. Cztery razy był mistrzem Rosji. W reprezentacji Brazylii ostatni raz zagrał w 2007 roku. Ciągle trudno uwierzyć, że kopie w Europie i to jeszcze w Skandynawii.

42 lata na karku i ponad 700 meczów w zawodowej piłce. Malbranque ciągle nie chce kończyć kariery, grając w piątoligowym Limonest. Miejscowość słynie we Francji z tego, że krążą wokół niej inni byli piłkarze Lyonu: Sidney Govou (doradca), Jeromy Berthod (trener rezerw) oraz Ludovic Giuly, który zresztą urodził się w tym miasteczku, a w 2014 roku został nawet wybrany do rady miejskiej.

Malbranque jeszcze trzy lata temu ukończył maraton w Lyonie z czasem 3 godziny i 20 minut, co pokazuje, że dalej jest w gazie. Miał też startować w ultramaratonie w Mediolanie na 100 kilometrów, ale plany pokrzyżowała mu pandemia.

Ostatni raz w Europie widziano go sześć lat temu. Ale to nie znaczy, że Hulk zniknął z piłkarskiej mapy. Bardziej wnikliwi mogli widzieć jego fascynujące gole z jesieni, gdy razem z Diego Costą pociągnął Atletico Mineiro do pierwszego od 50 lat mistrzostwa Brazylii.

Brazylię znowu ogarnęła Hulkomania. Facet ma 35 lat i został najlepszym strzelcem i piłkarzem całego Brasileirao. Szerzej o jego przypadku pisał niedawno Dominik Piechota – tutaj.

Postrach trzeciej ligi norweskiej. W tym sezonie, grając w drużynie Alta już trzy razy strzelił gola bezpośrednio z rzutu rożnego. Podobno, gdyby nie słupek, miałby tych bramek nawet osiem, co pokazuje, że mówimy o graczu absolutnie unikalnym.

Pedersena doskonale znają wszyscy kibice Premier League, w Blackburn rozegrał aż dziewięć sezonów. Obecnie w całej karierze kontynuuje sezon numer 22. – Mam najlepszą pracę na świecie. Niby dlaczego mam kończyć? – mówi.

El Cabezon, czyli Wielkogłowy był kiedyś perełką Football Managera w czasach, gdy w River Plate królował Javier Saviola i Pablo Aimar. Nigdy jednak nie wydobył potencjału, jaki mu wróżono. Po nieudanych przygodach w Wolfsburgu, Portsmouth i Saragossie w 2008 roku wrócił do Ameryki Południowej i rozegrał ponad 500 spotkań w SC Internacional.

Brazylijczycy mówią, że zaczął życie po trzydziestce. To u nich odhaczył 13 tytułów, strzelił 95 goli i zaliczył 113 asyst. W styczniu znowu podpisał umowę z Internacionalem. Ma grać do 30 kwietnia, czyli do momentu, gdy skończy 41 lat.

Jeszcze chwila, a miną dwie dekady odkąd strzelił pięć goli na Euro 2004, przepychając Czechów do półfinału. Nikt już nie odbierze mu wygrania Ligi Mistrzów z Liverpoolem i 41 goli w reprezentacji Czech.

Wydaje się, że to było tak dawno temu, a potem zerkasz do Internetu i orientujesz się, że on nadal gra. Nawet w tym roku strzelił kilka goli w klubie z szóstej ligi FK Vigantice, gdzie zaczynał karierę. Wieś ma niecały tysiąc mieszkańców, ale bywały mecze, gdy z powodu Barosa na stadion przychodziło 800 widzów.

Skończył 38 lat, drugi raz z rzędu wygrał Copa Libertadores, ale nie wybiera się na emeryturę. Po wygaśnięciu umowy z Palmeiras pod koniec roku zaraz znalazło się chętne Fluminense, więc kariera Melo dalej trwać będzie w najlepsze. To już jego 21. sezon w profesjonalnej piłce – zaczynał we Flamengo, w Europie przebijał się od 2005 roku w Majorce, a potem z różnym skutkiem grał we Włoszech, Hiszpanii i Turcji.

Nene w lipcu skończy 41 lat. We Fluminense w poprzednim sezonie rozegrał spotkanie, gdzie u jego boku grał 35-letni Fred. Trzeba mu oddać, że nadal potrafi strzelać. W poprzednim roku trafił chociażby w Copa Libertadores jako najstarszy gracz w historii. Zrobił to 18 lat po swojej pierwszej bramce w tych rozgrywkach, gdy był piłkarzem Santosu. Obecnie ma umowę z Vasco da Gamą podpisana do końcu 2022 roku. Przypomnijmy, że swój prime time w Europie miał dokładnie dekadę temu jako zawodnik PSG.

Mając 38 lat na karku rozegrał w tym sezonie 16 meczów w Vitorii Guimaraes. Strzelił nawet gola, zaliczył asystę, a portale statystyczne mówią, że jest najczęściej dośrodkowującym graczem w lidze – wykonuje średnio 6.94 wrzutek na mecz. Sześć lat nie było go w Portugalii, ale dalej potrafi zaskoczyć świetnie ułożoną stopą. Kontrakt w Guimaraes ma podpisany do końca sezonu.