Wywiady z 99% reżyserów na świecie czyta się jak sztampową, PR-ową korpo gadkę. Na szczęście jest jeszcze on - Spike Lee. Dziś światowa premiera jego filmu BlacKkKlansman, a my przypominamy sobie wszystkie momenty, w których nie gryzł się w język.
Niektórzy uważają, że jest nawiedzony, inni - że zdrowo pieprznięty. Ale nikt nie zaprzeczy, że bez niego byłoby o wiele mniej ciekawie. To już tradycja, że Spike Lee musi z kimś zadrzeć przy każdej możliwej okazji. Nigdy nie gryzie się w język, zawsze mówi to, co myśli i z upodobaniem podkreśla swój status hollywoodzkiego odszczepieńca. I to na każdym możliwym polu. - Jakie jest moje największe dziwactwo? Nie umiem prowadzić samochodu. Wierzcie lub nie, w Hollywood wszyscy patrzą się na mnie jak na wariata - powiedział w jednym z wywiadów.
�
Dwa lata temu Spike Lee, który przecież jest laureatem honorowego Oscara, na Instagramie w ostrych słowach skrytykował Amerykańską Akademię Filmową. Dlaczego? Bo wśród nominowanych nie było czarnych. - Jak to możliwe, że drugi rok z rzędu wszyscy nominowani za role pierwszo- i drugoplanowe są biali? 40 najlepszych ról i ani jedno wyróżnienie dla czarnoskórego aktora? - wściekł się Spike, kończąc swoje wystąpienie emocjonalnym WTF??? I zapowiedział, że na Oscarach się już nie pojawi.
Ale to nie pierwszy raz, kiedy wypowiedź autora m.in. Rób co należy wywołała wrzawę. Oto przegląd najbardziej kontrowersyjnych komentarzy Spike'a Lee.
Diss na Quentina Tarantino
To już prawdziwa epopeja. Zaczęło się w 1998 roku, gdy Lee skrytykował Tarantino za nadmierne używanie w Jackie Brown słowa czarnuch. W odpowiedzi reżyser powiedział: Lee musiałby wejść na krzesło żeby móc pocałować mnie w dupę. Minęły lata, ale Spike'owi Lee nie przeszło. Po premierze Django oskarżył Quentina Tarantino o to, że, delikatnie mówiąc, robi sobie jaja z czyjejś tragedii. - Niewolnictwo nie jest tematem na spaghetti western, to tragedia porównywana do Holocaustu! Tu głos zabrał Jamie Foxx, aktor Django. - Skąd on właściwie pochodzi? Lee nie lubi nikogo. Krytykowanie filmów, których nawet nie obejrzał, jest niefajne.
Chance The Rapper, syn swojego tatusia
Film Chi-Raq, opowiadający o ulicznych walkach w Chicago w konwencji antycznej komedii, wyraźnie nie spodobał się pochodzącemu z Wietrznego Miasta Chance The Rapperowi. - To gówno dostaje tu zero miłości. Ten film jest lamusowaty, a zrobili go ludzie, którzy nie są stąd. Nie mieszkacie tutaj. Nie mówcie mi więc, żebym siedział cicho - zarzucił raper. A Lee, jak to Lee, pojechał na grubości. - Przede wszystkim Chance The Rapper powinien o czymś powiedzieć: jego ojciec pracuje dla burmistrza. Jeśli tak bardzo przejmujesz się Chicago, to zrób swój research i pokaż mi czy kiedykolwiek skrytykował burmistrza. A to w burmistrzu leży cały problem Chicago. No trochę pozamiatane.
Clint Eastwood nie lubi czarnych
Podobna sytuacja co z tegorocznymi Oscarami. Tutaj Lee obraził się na Clinta Eastwooda za to, że ten nie obsadził w Sztandarach chwały i Listach z Iwo Jimy żadnego Afroamerykanina. - W wersji Clinta czarnoskóry żołnierz nie istniał. Ja znam inną wersję - mówił rozgoryczony Lee.
50, ogarnij się!
Od Lee oberwało się nawet 50 Centowi, i to w szczytowym momencie kariery. Ale reżyser miał w nosie szacun wśród rapowych ziomów. - 50 Cent zarobił mnóstwo pieniędzy, ale jeśli to, czym się zajmujesz, pociąga za sobą konieczność zakładania kamizelki kuloodpornej twojemu 5-letniemu dziecku, to chyba czas poważnie się zastanowić. Uważam to za przestępstwo. Młodzież nabiera przekonania, że można iść do celu po trupach. I pieprzyć to, kogo trzeba będzie zastrzelić, kogo się zabije. Dla mnie to chore. A całą zadymkę wywołał film Get Rich Or Die Tryin', w którym znalazły się wątki z życia pięćdziesięciocentówki.
Charlton Heston i jego życzenie śmierci
Ale najostrzej Spike Lee pojechał w 1999 roku, gdy zaatakował słownie legendarnego aktora Charltona Hestona, wówczas szefa National Rifle Association, czyli stowarzyszenia na rzecz propagowania posiadania broni palnej. - Ktoś mógłby go po prostu zastrzelić! - wykrzyczał zdumionym dziennikarzom w Cannes. Potem kajał się, że to były tylko żarty.