Ekstraklasa niejedno ma imię. A dokładnie ma ich w tym sezonie sześćdziesiąt sześć. Są jednak imiona, których nie nosił żaden piłkarz z najwyższej polskiej ligi już od kilkudziesięciu lat.
Polscy piłkarze, którzy wystąpili w tym sezonie w ekstraklasie, nosili sześćdziesiąt sześć różnych imion. Najwięcej, bo aż siedemnastu, jest w ekstraklasie Jakubów. Z piłkarzy o tym imieniu dałoby się stworzyć całkiem silną jedenastkę, spełniającą nawet przepis o młodzieżowcu: Szumski (Raków) - Wójcicki (Jagiellonia), Rzeźniczak (Wisła P.), Czerwiński (Piast), Bartkowski (Pogoń) - Żubrowski (Korona), Łabojko (Śląsk), Tosik (Zagłębie) - Błaszczykowski (Wisła K.), Arak (Lechia), Kamiński (Lech).
Z Jakubami mogliby się równać tylko piłkarze noszący imię Michał. Jest ich w lidze aż szesnastu. Jedenastkę też dałoby się z nich złożyć, choć bardzo brakowałoby w niej klasycznego napastnika: Buchalik (Wisła K.) - Nalepa (Lechia), Helik (Cracovia), Koj (Górnik) - Skóraś (Lech), Chrapek (Śląsk), Kopczyński (Arka), Nalepa (Arka), Karbownik (Legia) - Mak (Wisła K.), Rakoczy (Cracovia). Próba stworzenia składów złożonych wyłącznie z Mateuszów i Kamilów, których zagrało w tym sezonie w lidze po dwunastu, skończyła się niepowodzeniem, bo brakuje bramkarzy o tych imionach.
Mody dotyczące imion się jednak zmieniają. Niektóre znikają, niektóre przeżywają renesans. W lidze widać te tendencje dopiero najwcześniej po dwudziestu latach, gdy piłkarze osiągną dorosłość. Jest kilkadziesiąt imion, które kiedyś pojawiały się w polskiej lidze, ale w XXI wieku nie nosił ich żaden polski piłkarz. W zestawieniu przypominamy te najbardziej zapomniane i ich ostatnich reprezentantów w ekstraklasie. Bierzemy pod uwagę tylko czasy powojenne, bo przedwojenne Telesfory i Symplicjusze zdominowaliby całe zestawienie, oraz wyłącznie piłkarzy mających polskie obywatelstwo. Nie ma wątpliwości. Lista nie jest kompletna. Choćby na Śląsku w latach sześćdziesiątych czy siedemdziesiątych znalazłoby się pewnie wielu piłkarzy, noszących niemieckie imiona, którzy później nie mieli następców. Przypominamy więc tylko wybrane imiona, które dawno nie gościły na polskich boiskach.
25. Herbert - 1995
To rzadko dziś spotykane imię nosił kuzyn Artura Boruca, który grał w ekstraklasie dziesięć lat przed słynnym bramkarzem. Obrońca, będący wychowankiem Pogoni Siedlce, w najwyższej lidze występował w barwach Siarki Tarnobrzeg i Stali Stalowa Wola. Ostatni raz w ekstraklasie zagrał w 1995 roku. Od tego czasu był już w lidze kolejny Boruc, ale nie pojawił się kolejny Herbert. Przynajmniej wśród Polaków.
24. Włodzimierz - 1994
Imię, które w polskiej kulturze od razu kojarzy się z wybitnym piłkarzem. Następców Włodzimierza Lubańskiego jednak w ekstraklasie nie widać. Po Lubańskim grali w ekstraklasie jeszcze choćby Andrzejewski, Ciołek, czy Kwiatkowski. Ostatnim był Włodzimierz Filaber, który w sezonie 1993/94 występował w Polonii Warszawa.
23. Zenon - 1994
Ostatni Zenon w ekstraklasie zrobił w niej furorę i już pewnie na zawsze pozostanie legendą ligi. W sezonie 1993/1994 Zenon Burzawa strzelił dwadzieścia jeden goli dla Sokoła Pniewy i został królem strzelców najwyższej ligi. W lipcu 1994 roku wyjechał do Francji. Na kolejnego Zenona liga czeka już prawie dwadzieścia sześć lat.
22. Eugeniusz - 1993
1prawdzie Tomasz Loska, do niedawna bramkarz Górnika Zabrze, nosi ksywkę "Gienek", dzięki czemu imię jakoś jest obecne wokół ekstraklasy, ale piłkarza, który faktycznie by je nosił, nie było w polskiej lidze od bardzo dawna. Ostatnim był Eugeniusz Ptak, który w 1993 roku rozegrał sześć meczów dla Zagłębia Lubin, zanim wyjechał za granicę.
21. Fryderyk - 1993
Fanom ekstraklasy to imię wcale nie kojarzy się z Chopinem, lecz z Fryderykiem Scherfkem, jednym z czołowych strzelców w historii polskiej ligi. Ostatnim Polakiem, który nosił to imię i zagrał w ekstraklasie, był w 1993 roku Fryderyk Duda, obrońca Szombierek Bytom.
20. Władysław - 1992
Ksywkę "Władek" miał w Polsce Vladimer Dwaliszwili, były napastnik Legii Warszawa i Pogoni Szczecin, jednak w rzeczywistości piłkarza o tym imieniu nie było w lidze od bardzo dawna. Ostatnim był Władysław Kornak, który jesienią 1992 roku rozegrał jeden mecz w Pogoni Szczecin. O kilka miesięcy wyprzedził Władysława Kurasia z Motoru Lublin.
19. Zygmunt - 1991
W latach siedemdziesiątych nosili to imię aż trzej piłkarze Orłów Górskiego - Maszczyk, Anczok oraz Kalinowski. Później jednak Zygmuntów w polskiej lidze było bardzo niewielu. Ostatnim był w 1991 roku Zygmunt Tworek ze Stali Stalowa Wola.
18. Albin - 1989
W ekstraklasie grało trzech Polaków o imieniu Albin, z czego dwóch występowało w Ruchu Chorzów w latach osiemdziesiątych. Pierwszym był Albin Mikulski, późniejszy ligowy trener, który w 1979 roku sięgnął z Niebieskimi jako piłkarz po mistrzostwo Polski. W ostatnim jak dotąd tytule dla chorzowian udział miał ostatni jak na razie Albin w ekstraklasie. Albin Wira wystąpił wówczas w piętnastu meczach. Później był także trenerem Ruchu.
17. Joachim - 1988
Imię rozsławił wśród kibiców piłkarskich w latach siedemdziesiątych przede wszystkim Joachim Marx. W 1988 roku wystąpił w lidze ostatni Polak, który je nosił - Joachim Klemenz, czterokrotny mistrz Polski z Górnikiem Zabrze.
15. Wacław - 1984
Nosił to imię Kuchar jeden z najlepszych polskich piłkarzy dwudziestolecia międzywojennego. Po II wojnie światowej grali w lidze także Wacław Sąsiadek czy Jarmuż. Ostatnim jak dotąd był w 1984 roku Wacław Szczerba, który cztery razy wystąpił wtedy w barwach Cracovii.
14. Leon 1983
Jedno z najczęściej nadawanych imion męskich ostatnich lat w Polsce. W ekstraklasie pewnie będzie to odczuwalne jednak dopiero za kilkanaście lat. Ostatnim piłkarzem polskiej ligi, który nosił to imię był Leon Ratka, który w sezonie 1982/83 pięć razy zagrał w Górniku Zabrze.
13. Ewald - 1982
Niemieckie imię, popularne głównie na Górnym Śląsku. Zwłaszcza w pokoleniu powojennym. Ostatnim Ewaldem w ekstraklasie był w 1982 roku z Ewald Kroj z Szombierek Bytom. Na następców się raczej nie zanosi.
12. Alfred - 1981
Ostatni jak dotąd Alfred ligi był legendą Odry Opole. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych Alfred Bolcek rozegrał w jej barwach ponad sto meczów w najwyższej lidze. Ostatni w sezonie 1980/81.
11. Teodor - 1980
Imię reprezentowane w gronie najlepszych strzelców w historii ligi przez Aniołę i Peterka, znakomitych snajperów z dawnych lat. Ostatnim "Teo" w lidze, nie licząc Łukasza Teodorczyka, był Teodor Napierała, wieloletni zawodnik Lecha Poznań, który karierę zakończył w 1980 roku.
6. Ignacy - 1974
Ignacych w ekstraklasie było jak dotąd ledwie kilku. Uptas, były bramkarz Widzewa Łódź, w 1948 roku został jednym z nielicznych bramkarzy w historii ligi, który trafił do siatki. Penconek przez dziesięć lat był bramkarzem Legii. Ostatnim piłkarzem o tym imieniu w ekstraklasie był jednak Ignacy Lewandowski, który w latach 1973-74 zaliczył epizody w Polonii Bytom.
5. Edmund - 1971
Obecnie bardzo rzadkie imię, ale kiedyś całkiem popularne. Także wśród piłkarzy. Nosił je choćby Edmund Zientara, były świetny piłkarz Legii Warszawa. Ostatnim Edmundem w lidze był Dworniczek, który w sezonie 1970/71 grał w Zagłębiu Wałbrzych.