„Mask Off”, „Nice for What” czy „Avalanche” - na samplach z jakich utworów bazują hity ostatnich lat?

Czy tworząc debiutanckie Rodeo Travis Scott wiedział, że właśnie wyznacza nowy kierunek w rapie? Ten album to piękna zapowiedź kolejnych - równie precyzyjnych - ruchów współczesnej ikony gatunku. I dokładnie o tym traktuje Apple Pie, wyprodukowane przez Mike’a Deana. W zamykającym krążek kawałku znalazł się singiel Gila Scotta-Herona. Revolution Will Not Be Televised to jeden z najważniejszych zaangażowanych utworów w historii; taki, który zapisał się w kulturze. Nawiązuje do dzieła The Last Poets – When the Revolution Comes; wezwania Afroamerykanów do aktywnej walki z rasizmem. W Apple Pie follow-up do wersów Herona – oczywiście w kontekście twórczości La Flame’a – pada na sam koniec w outro T.I.’a, który na albumie pełni rolę narratora. Przesłanie jest proste: nawet nie zauważymy, kiedy wydarzy się rewolucja.

Najpopularniejszy kawałek Future’a – Mask Off – swój sukces w dużym stopniu zawdzięcza melodii zagranej na flecie. A ta pochodzi z Prison Song, kawałka z soundtracku Selmy, musicalu będącego hołdem dla Martina Luthera Kinga. Mask Off to jedno z pierwszych dużych dzieł Metro Boomina. Kawałek rozpoczął nawet nowy trend o nazwie flute rap, a na Twitterze pojawiło się sporo memów z bitem Mask Off podłożonym na przykład pod sceny filmowe. Hip-hop jest jak moda. Wszystko odchodzi i wraca. Nie jestem tym, który wynalazł flet. Kiedy dorastałem, fletowe riffy były popularne w rapie. Tego słuchałem. To mnie inspiruje i to wpłynęło na to, że postanowiłem je przywrócić – powiedział Metro Boomin w wywiadzie dla Highsnobiety.

Metro potrafi wplatać dość długie - jak na sample - fragmenty innych utworów w nowe kawałki, przez co czyni je jeszcze bardziej klimatycznymi. Ze wspólnego projektu z Big Seanem – Double or Nothing – można byłoby wyróżnić przynajmniej kilka takich numerów; na przykład Go Legend z Travisem Scottem i Dianą Ross albo No Hearts, No Love, w którym pojawia się Strawberry Letter 23 The Brothers Johnsons. Sampel z treścią kawałka najlepiej koresponduje jednak w egzystencjonalnym In Tune. Przewija się w nim motyw ze sceny śmierci Cleo, bohaterki granej przez Queen Latifah w filmie Set It Off - z niego zresztą pochodzi oryginał Lori Perry. Nieustanna walka będąca tematem piosenki świetnie pasuje do refleksyjnego, uduchowionego numeru Big Seana. But don’t get it confused – Up Against the Wind Lori Perry pojawia się także w Humble Lil Baby’ego.

Cokolwiek mówić o nieudanym Scorpionie, trzeba przyznać, że wyprodukowany przez Murdę Beatz Nice for What to jeden z najlepszych kawałków Drake’a. Producent świetnie wykorzystał potencjał Ex-Factor Lauryn Hill i stworzył wyjątkowo przebojowy, odpowiednio pocięty numer, który brzmieniowo nawiązuje do nowoorleańskiego bounce’u. Użyty sampel jest singlem z debiutanckiego i jedynego solowego albumu artystki – The Miseducation of Lauryn Hill – skierowanym do Wyclef Jeana, członka Fugees i byłego partnera artystki. Lauryn śpiewa w nim o ich burzliwej relacji. Ex-Factor z kolei zawiera w sobie Can It All Be So Simple Wu-Tang Clanu. Co ciekawe, w tym samym roku singiel Lauryn został wykorzystany w Be Careful Cardi B.

Tym razem nie Metro, a Kid Hazel. I nie soul, a… latynoski rock. Ten trwający niewiele ponad dwie minuty kawałek 21 Savage’a to swego rodzaju lovesong, który znalazł się na drugim studyjnym krążku rapera – I Am > I Was. Melodię Out of the Night zapożyczono z instrumentalnego przeboju Carlosa Santany – Samba Pa Ti. Inspiracją dla meksykańskiego muzyka był saksofonista, który grał na ulicy przed jego mieszkaniem w Nowym Jorku w niedzielne popołudnie. Otworzyłem okno i zobaczyłem tego mężczyznę na ulicy, był pijany i miał saksofon oraz butelkę w tylnej kieszeni. Patrzyłem na niego, bo cały czas ze sobą walczył – nie wiedział, czy włożyć do ust instrument, czy butelkę – opowiadał Santana.

Savage Mode II to wielki hołd złożony gangsterskiemu rapowi Stanów Zjednoczonych. Bez względu na to, czy mowa o Eazym-E, kroczącym przez ulice Compton, kiczowatych, pełnych przepychu okładkach albumów z Południa, czy życzeniach śmierci składanych 50 Centowi. Ale w tych opowieściach o fałszywych przyjaciołach i konieczności posiadania ze sobą glocka 21 Savage właściwie po raz pierwszy jawi się jako romantyk. Album scalają bowiem nie tylko gangsterskie motywy, ale także ten o nieszczęśliwej miłości. Zanim jednak poznamy całą historię w RIP Luv, Diana Ross śpiewa w Runnin: Am I really hard to please?/Perhaps I have some special needs/I wondered what was wrong with me/My friends all fall so easily. Samplowany przez Metro Boomina I Thought It Took a Little Time to wiodący singiel z albumu Diana Ross 1976 – jednego z najlepiej sprzedających się solowych krążków artystki.

Nawet jeśli Culture III dla Migosów był powrotem do formy, trzecia część – dziś chyba możemy to powiedzieć – tej przehajpowanej serii nie dorównuje poziomem materiałowi z 2017 roku. Ale bynajmniej nie oznacza to, że nie znajduje się na nim nic, co warto dodać na playlistę. Otwierający Culture III singiel Avalanche to mrugnięcie okiem w stronę klasyka The Temptations. Quavo – który obok DJ Drule’a jest współproducentem kawałka – podobnie jak tekst oryginału nawiązuje do zmarłego w jego dzieciństwie ojca. A poza tym tradycyjnie: on, Offset i Takeoff kolejno celebrują swój sukces i spoglądają wstecz. Cały czas oczywiście płynąc po podkładzie, przez który przebija się funkowo-soulowe instrumentarium zapożyczone z Papa Was a Rollin’ Stone z repertuaru Motown. Piosenka ta w wykonaniu The Temptations została nagrodzony Grammy i uplasowała się na 169. miejscu najlepszych utworów wszech czasów według Rolling Stone'a.