Dobrze, że w KRK nie ćpa się helupy / Dawno byśmy byli trupy / I nie słuchałbyś nikogo z mojej grupy – nawija Cool P w pierwszym singlu z trzeciego oficjalnego albumu ekipy Ćpaj Stajl. Nie sposób się z nim nie zgodzić. Gdyby on albo Kony, przyjęli kiedyś tytułowy Złoty strzał polskie rapowe poletko byłoby nieporównywalnie mniej barwne, ekspresyjne i ambiwalentne – patologiczne i emocjonalne, fatalistyczne i groteskowe, radośnie porobione i nieustannie szukające w życiu jakichkolwiek form stałości.

Ćpaj Stajl: ścieżki, śmieszki i zawieszki (ROZMOWA)

Znów to smutne pierdolenie / A co mam zrobić skoro cierpię? / Skoro nie śpię, piszę smutne wersy zamiast latać z niebezpiecznym sprzętem / Wyrzucę to z siebie w studio w ten sposób bezpieczniej / Kolejny świr na mieście - niepotrzebnie / Smutne pierdolenie, bo świat nie jest piękny / Przez te tłumione emocje ludzie, kurwa, gubią zęby - w numerze pod jakże wiele mówiącym tytułem „Smutne pierdolenie” nawija Alick vel Cool P czyli motor napędowy krakowskiej machiny oblężniczej znanej jako ĆPAJ STAJL.

Cool P

Ćpaj Stajl: ścieżki, śmieszki i zawieszki (ROZMOWA)

Dilerzy też pragną miłości. Recenzujemy „Złoty strzał” ekipy ĆPAJ STAJL